Набргу, надојдената суводолица на виковите на човекот беше исцрпена, а од него тоа остана само уште еден зарипнат, испрекинат, тих говор: - Дај човече, донеси барем еден. Само да го имам. Само да биде...
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога го превалија ридот и се спуштија прудолу, наидоа на надојдена суводолица.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)