налутен (прид.) - и (сврз.)

Оѕверен, налутен и уште на нозе, тој го извади јатаганот и скокна во ливадата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ме погледа така татко, ко лут, ко налутен и после наеднаш се наведна и почна да ми ги фрла спиците.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потоа се враќаат намуртени, налутени и пцујат и се караат, велејќи кој чини, а кој не чини.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)