Додека така размислуваше дали ќе мора да ги гледа и лицата на оние што ќе мора да ги убива, мајка му, седната спроти него, со нозете подвиткани под себе, со оној ист народен напев некаде во заднината на зборовите што ги кажуваше, му објасни што значи вистинска љубов.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)