Арно ама, ова е „на староси — два радоси", што вели народната поговорка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Затоа попот си се фати за народната поговорка: „кого туѓа вошка не го полази — не може да сети јадеж“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Пес кој не знае да лае, сам го втерува волкот в трло“ вели една народна поговорка.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Толе се одмори кај посестримката Неда до кај ужина, Бојко и другите другари кај Босеа, та станаа, и уште со видело ги нарамија пушките и сакмиите, си го кладоа во торбите печеното мевце, мазниче,што им остана; Толе си го јасна Белчета и излегоа токму нагоре по дирите на муљазимот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Кој знае! — се чуди Крсте и ја врти главата, ама и него го поколеба народната поговорка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И се собраа. „Кај сила — нема правина“ вели народната поговорка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Не за кого е печено — ами за кого_е речено" вели народната поговорка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Еве да се предадеме, но ќе треба уште овде да се договориме како ќе се браниме на судот; барем едниот да излезе надвор и да им објасни на војводата и раководителите дека не сме криви и како попаднавме во оваа клопка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Арслан се обрна прво кон коџабашијата и азите: — Е кој направи, чорбаџи, овој магаршчилак некни?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Затоа ако сме сложни, како што вели народната поговорка, „и планина можеме да дигнеме“.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Така не оди работата!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Кој знае зошто, иако веднаш потоа стана јасно, се сеќавам на народната поговорка дека ведната глава сабја не сече.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Таа сигурно се родила како последица на лошите случувања со авторите на неумесните шеги!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Боге од Бањи потоа многу сериозно ми забележа дека народната поговорка играчка - плачка не настанала случајно.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но кога работи ѓаволот – што ќе прави господ – вели народната поговорка.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Јас во овие свои разговори со вас, добри мои, ако забележавте, често се помагам со народните поговорки, често од нив поаѓам кога сакам да ви соопштам нешто, кога сакам да ве наведам на некое размислување.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Па, добри мои читатели, да го завршиме овој наш разговор за времето со народната поговорка: „Што можеш да свршиш сега, не одлагај го за после“.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И пак да се помогнеме со народната поговорка која вели: „Убавиот збор железна врата отвора.“
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И народната поговорка која гласи: „Првин добро испечи, па потоа речи“ ни кажува дека треба да внимаваме што зборуваме, како зборуваме.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Во народните поговорки, како што знаете, искажана е народната мудрост, запаметено е и запечатено илјадагодишното народно искуство.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
„Како во народната поговорка: Малку пари - малку свирка!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Многу настани од животот на семејството и од судбината, Мајка ги кажуваше низ некоја народна поговорка или низ некоја што самата ќе си ја стокмеше, без да знаеме дали е нејзина или е позајмена.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)