На усните трепери прашање, но околу нас има многу луѓе, а таа е научена да прашува само кога сме сами.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Марко се реши. Некој мора да почне: — Море ми не стра, ами не?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Посетата траеше доста долго и газда Таки почна да се нервира, бидејќи не беше научен да чека долго, особено не на лошо време.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Во општество во кое натпреварот во основните културни добра е стожер на делувањето, луѓето не можат да бидат научени да се сакаат меѓусебно.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
„Види, види, завалиите!“ си помисли Толе. „Научени да м’чат и да и ведат главите пред агите, та и пред мене и наведоа и збор не пушчаат од уста".
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На усните трепери прашање, но околу нас има многу луѓе, а таа е научена да прашува само кога сме сами.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)