(Оваа практика е толку видлива и толку нашироко признаена, што во 2009 година лондонската Национална галерија на портрети можеше да организира цела изложба на темата Геј- икони).14
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа не значи дека таа вредност ја немаат и делата кои се изложуваат во националните галерии и музеи туку напротив, само остава повеќе простор за влијаење на овие институции врз пазарната вредност на тие исти дела, но индиректно, преку претходно дефинирање на критериумите со лансирање на специфични вредности кои комерцијализираната сцена допрва треба да ги прифати.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)