наш (прид.) - втор (бр.)

Ова беше, значи, наше второ видување, иако за време на студиите, не знаејќи еден за друг, учевме на ист факултет, само со година разлика.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
За целото време, бев изненаден и некако засрамен – зашто ги гледам промените на нејзиното лице (тело ѝ е сè уште витко).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Што се однесува до нашиот втор познаник, Харалампие, и тој напредуваше.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)