наш (прид.) - епоха (имн.)

Алудирајќи на една наука за писмото зауздана од метафората, метафизиката и теологијата3, мотото не треба само да најави дека науката за писмото - граматологијата4 ги покажува знаците на своето ослободување ширум светот, благодарение на нејзините решителни напори.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сепак, за нашата епоха е својствено тоа што во мигот кога фонетизацијата на писмото - историското потекло и структуралната можност на философијата како наука, услов за epistémѐ - настојува да ја освои светската култура2, науката повеќе не може да се задоволи со неа во ниедно од своите напреднати подрачја.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Би го нарекол тоа еден вид иронија, што ви дозволува да ја изразите својата ситуација во сопствената околина, тоа е хумор на нашата епоха. okno.mk | Margina #10 [1995]
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
И. К.: Сметам дека првобитниот пар - уметникот како пророк од една страна, и публиката задолжена да слуша од друга - веќе не постои, не функциионира.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Валери изјавил дека нашата епоха е модернистичка само тогаш кога „во сите култивирани глави, една покрај друга, слободно егзистираат најразлични идеи и најспротивставени животни и сознајни принципи”, при што „за ист предмет имаме различни мислења коишто со проценувањето неоспорно се менуваат”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)