наш (прид.) - задоволство (имн.)

„Задачата - вели Ботеро - се состои во определувањето, кога ја гледаме сликата да знаеме кој е изворот на нашето задоволство“.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кога ќе дојде време ќе го откопаме богатството и ќе го капитализираме во сите наши задоволства за кои некогаш сме фантазирале.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Не, не се во прашање фантазии или фатаморгани!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи кога спомнувам леснотија што се лелее всушност мислам на лелеењето на нашето задоволство откако ќе наиде грдата вест.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели со грдо лице е славјето па и прозрачноста што ни се лелее пред очите! Ха, ха, ха!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нашето задоволство бараше да се изрази и после првото интензивно заедничко навлегување во нашите личности, достигнавме рамнотежа на сите сили кои нѐ сочинуваа.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Секогаш постои некој сомнеж во поглед на вистинитоста на нашето задоволство и во поглед на барањата на нашата волја.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Толку си се замислив па не забележав кога поминале со вежбите под кошот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ја прифаќаат топката и фрлаат кон кошот. Веројатно имаат трема.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се гледа дека Вики е нај добра и со аплауз го искажуваме нашето задоволство.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
А ако не чинеше толку многу она што го прави зар ќе молчеше нејзиниот добар анѓел, зар немаше и лично да се заземе и да ја посоветува дека не чини да се однесува така.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Но сепак на наше задоволство.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)