Ако пресметката на веројатноста ја гледаме како универзална основа на нашиот свет, тогаш доаѓаме до следниот теориски парадокс: ако прифаќаме дека светот станува сѐ поверојатен, и ако нашето сознание го следи тој процес, тогаш вистината е од онаа страна на хоризонтот.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Значи, играта претставува долгогодишно истражување низ ластарите на нашите сознанија и сензации, за она што сме и каде сме.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Може да се нарече почетна реплика на нашето сознание.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)