наш (прид.) - ѕвезда (имн.)

Гледај, покажав. Нашите ѕвезди се на нашиот прозорец. Како гладиоли. Не, како печати.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Која ноќ? - Тогаш кога на земјата и ја дадовме нашата Ѕвезда.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Ти си една од нашите ѕвезди – водителки. - Јас! Јас! Само јас!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Таа наша ѕвезда водилка на семејната судбина во небеската геометрија на егзилот, остануваше како наша последна татковина – надеж.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)