Стегна заби, влезе колку можеше подлабоко да се влезе во земјата, се накостреши, се наду и - распука!
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ништејќи се себеси и тоа му ја испеа најубавата химна на животот во кој штотуку влегуваше...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)