Децата беа невидени на играње, Е, сега, да е господ со нас: тргнавме преку Крстон.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но не знаете дека вратата до тогаш, до доаѓањето на Филозофот веќе беше двапати отворена, и дека преостануваше само уште една шанса, уште едно отклучување на рѓосаната клучалница и дека Писмородецот се плашеше дека не тој, туку Филозофот би можел да биде оној кој ќе стекне слава невидена на светот и богатства неброени од царот и од логотетот, ако го прочита записот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)