невин (прид.) - тишина (имн.)

И така земјата и езерото, брегот и брановите го продолжуваат вечниот дијалог на кој се надоврзуваат гласовите на поетите, довикувајќи ја вечноста, во животот, бргу носен од брановите на минливоста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Луѓето уморни од историјата запираа на брегот на Езерото за да се доверат на неговата невина тишина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)