негов (прид.) - бев (гл.)

Чудниот механизам на разбојот неуморно се движеше, тој се бореше да ги оживее носните песни на смоларите и да биде со нив како тогаш кога левата лопата негова беше она што е - здравје.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Самопрогласената „карпа“ негова беше најмалодушниот од нив – откако трипати се откажа од Него, како што Учителот самиот предвиде, не можеше да се помири дека овој за првпат воскреснат ѝ се покажа на Магдалена, а не нему.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Колку што порано ја сакаше, сега триж по толку ја сакаше, а колку што опулот негов беше празен без нејзината убавина, толку душата му беше полна со меракот по неа, небаре меракот беше ѓум3 кој без престан се прелеваше под чепурот на севдата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Немој да си ми фаќала во албумите! – викна Саше по мене, ама не му одговорив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Што сака нека прави, си помислив налутено, негова беше идејата да го шетаме Бак, не беше моја.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Другите две вредни мечиња.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Квалитетните подготовки беа негови, негови беа решенијата и продуктивните полнења на воената каса.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Без Чанга, без козите и прчовите негови беше тажно во Козар Маало, во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој што најмногу ми приоаѓаше, момчето Мане, учеше шнајдерски занает во Кавадарци, но неговите беа големи сиромаси.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)