А потоа пак, со длабока воздишка:
„Таквите како мене и тебе, ибн Тајко, за кои секакви други разлики не постојат освен во лошотијата, таквите треба да го спасат светов од неговите бесови“.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Никодин уште во Куманово беше "обработен" од Светлана, така што на големо изненадување на Рада, неговиот бес беше успешно канализиран.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Уште подоцна, за време на средбите секогаш ми приоаѓаше со реченицата: „Кантор, јас не сум Monty Cantsin, тоа не е мојата приказна”, но во ова повеќе е содржан неговиот бес кон Давид, како и околу целиот метеж околу нашето друштво; но, во последниот број на Нео, Musicmaster во името на Monty Cantsin им упатува поздрави на сите неости.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се плашите од неговите бесови.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Сега надоаѓаше неговиот бес како компензација за изјаловените страсти и чувството на отфрленост.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Утредента селаните го најдоа мртвото тело на арамијата, а неговиот бес што умира беспомошно го видоа во јатаганот: во претсмртниот час успеал да го закопа дополу во меката земја на ливадата на Бошка Манев.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Зад 20 okno.mk неговиот бес се криеше абдикација на неговиот разум.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)