Па, сепак, ме забавува мислата како братучед ми Герман ќе им се фали на луѓето со својата досетливост иако тоа е моја досетка и којзнае дали таа досетка би станала и негова досетка.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Или пак онаа негова досетка, што најмногу го заинтригира: „Тортата на животот без правта на времето!?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И еднаш, кога ја начека да ја испрати, откри дека нејзината насмевка е толку широка, што дури ги собираше не само неговите досетки туку и неговите лудости.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)