Затоа неговиот метод може да се нарече концептуален документаризам.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Неговите рани филмови се фундаментално филмски, сижето во овој случај нè одвраќа од вниманието кон медиумот, а и самата постапка е елементарна.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Веќе констатиравме дека 98 Margina #15-16 [1995] | okno.mk Ворхол е иконографски, па и идеолошки силно национално обележен; но неговата естетика пред сè е европска.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
И покрај врската со авангардата, Ворхол, како и другите автори во рамките на американскиот андерграунд, најзначајна врска воспостави токму со Холивуд, и тоа во негација на неговата естетика.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Многу режисери, за разлика од Флоренс, го третираат актерот како коавтор на претставата, дури некои кои имаат силна и интензивна врска со режисерот, се претвораат во центар на неговата естетика (на пример, Чеслак во „Беден театар“ на Гротовски).
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Филмот е бележит и поради улогата на Батерфлај Мекквин, која не е именувана во екипата, а која ја игра црната прислужничка на Милдред, Лоти, на некој начин најдивниот лик во целиот филм, но исто така и средство за упорно, жестоко расно стереотипизирање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Накратко, класната, расната, етничката, сексуалната и родовата политика на филмот е прилично ужасна.
Тие политички петна, меѓутоа, не го смалуваат естетскиот успех на филмот, особено кога се гледа со правилна дистанција и иронија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Барем за машката култура, вистинската политика на филмот лежи во неговата естетика: неговиот стил го надминува она што го пренесува неговата видлива порака.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)