негов (прид.) - коса (имн.)

Во митологијата на Индијанците од Северна Америка постои циклус од митови, сврзани со јунакот „Црвена глава“ (веќе според бојата на неговата коса - лисеста); натаму сп. К. Леви Строс „Митологиките“.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Г. Черингтон сѐ уште беше во своето старо сомотско палто, но неговата коса, која беше речиси бела, сега беше црна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Убав маж со понекое бело влакно на неговата коса.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
И кожата му мирисаше слично, му беше мазна, топла, темна и оптегната над цврстите мускули од рацете.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ја чувствував миризбата на неговата коса, некаква мешавина од мириси на сите мирудии што од Индија ги имаше донесено мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Можеа со еден поглед да го опфатат и целиот оној огромен човек пред себе, онака црвенокос, со здравје на бог, што бликаше во секое негово движење, во секое влакно од неговата коса, и наеднаш имаа исподзаборавено на сѐ друго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Овојпат се чувствуваше посигурна затоа што знаеше дека сѐ уште мириса на праски. Никој не ѝ одговори.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И таа мислеше дека наутро, кога ќе станеше прва и потоа ќе влезеше во собата на брат ѝ, сѐ мирисаше на него и на неговата коса.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И се случи: татковата голема и топла дланка се спушти врз неговата коса и почувствува нежен допир...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
НЕДА: Што би правела јас на светов - без тебе? (Ги провира своите прсти низ неговата коса.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)