Има суштинско значење во Големото Стакло и како структурален дел (Окулистичките сведоци) и како теориски елемент (Областа на Невестата е “рефлекс во огледало” на областа на Ергенот).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Огледалото и Duchamp се поврзани мошне блиско. Duchamp беше поистоветуван со Нарцис, а Нарцис и огледалото се поврзани како предметот и неговиот одраз.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Рефлексивната свест- самосвеста е во солипсистички круг. ‘Духот’ е заробен во кругот на сопствената иманенција, неспособен да воспостави контакт со ништо што не е негов одраз.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И на месечината, навистина негов одраз под проѕирно сребро на темен простор и далеку од секаков облак, од човечка болка, од се што е живот на оваа земја.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)