негов (прид.) - родител (имн.)

Целосно сликајќи ја оваа реалност, романсиерот го ожи­вува своето сеќавање, при што надвладува споменот на неговите родители, на една куќа преполна со книги, на градот Скопје, со мешано население и со сета сакана, при­јатна и трагична мистерија на Балканот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
за писмата со топли поздрави до неговите родители што живееја на другиот крај на светот и за телефонските извинувања на моите родители во истиот град што не сме ги посетиле на сведен, оти, нели, пак тој морал да се задржи на работа, за левиот чевел од секој пар чевли што се купуваше за помалата ќерка, а кои тепаа на глуждот па требаше да се разлабават кај мајстор Младен, за молерите кои можеа да дојдат само ако е тој на пат оти, се знае, прават страшен неред во куќата и,
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Бегаа од дома и се капеа во студеното море до доцна во октомври, а во топлите летни вечери пееја закинтски кантати во компаниите што шетаа по градките улици и се упатуваа на молот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој мебел го доби татко ѝ како свадбен подарок од неговите родители, брзо по преселбата во овој стан.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Нервозата на свадбата произлегуваше од сето тоа: од една страна од стравот на Хана како ќе се справи со обичаите на нејзината нова заедница, од другата, со фрустрацијата поради изневерата на родителите, но и од стравувањето на Леон како нивната врска ќе функционира и конечно, од немата запрепастеност на неговите родители и роднини за тоа како ќе се вклопи дојденката во нивниот строг и скромен начин на живот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Уште како дете, дента на Шабат, Лука одеше во домот на Кореови да го пали огнот за подгревање на саботниот ручек, па тие го задржуваа и го помагаа на начини што ќе бидат полезни, а нема да ги навредат ни него, ниту пак неговите родители.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тогаш даде интервју за весникот „Дер Морген” што излегува на јидиш за областа на западна Галиција.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се сети на славјето што го приредија неговите родители.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Доколку, пак, тоа воопшто и се случи, доколку пилето се најде меѓу решетки - првата грижа и на неговите родители и на сите птици од неговиот род ќе биде која од нив побрзо да му принесе стракче отровна тревка која да ја фрли во кафезот!
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Одново на птиците, помислувам, на полското трнарче, помислувам, на тоа одлучно и полетно пиленце на македонските полиња кое не знае за кафезот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Толе уште тогаш со алчност ги погледа арамиите и нивните јатагани, кубури и пушки со кои овие се бранеа од Турците и со кои и колеа по некого што им паѓаше в раце да им одмаздат за многуте зулуми што им правеа на христијаните и сиромасите, како Адембег на неговите родители и нему.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овие игри му причинуваат многу поголемо задоволство отколку часовите во приватната академија Јулијан.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Не го положува приемниот испит во Ecole des Beaux-Arts (школа за убава уметност) и се враќа во Руен (каде се наоѓаат неговите родители и трите сестри).
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Така ограничен од многуте совети за животот од неговите родители за предрасудите, живее заробен, забетониран во рамките, калапите во кои го излеале сите, родителите, роднините, пријателите и сите други кои допирале до него.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Господин и госпоѓа Рихтер му беа благодарни на доктор Ауербах затоа што нивниот син сѐ почесто го одвојуваше погледот од празното, и понекогаш одговараше и на прашањата од другите, а не само од неговите родители.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Раснел близу до Минхен, а доволно длабоко во природата; додека татко му сликал, тој бил покрај неговиот штафелај по полињата, до потоците и во шумата во околината на домот; остатокот од денот го минувал со мајка си, која понекогаш му читала поезија и му свирела на пијано.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Јас сакав да го прашам што е тоа што го израдува, а и тој како да сакаше да ми каже нешто, но неговите родители, кои седеа на блиската клупа, ја забележаа промената: “Рајнер се насмевна,” викна мајка му, татко му дотрча, но тагата одново беше паднала по лицето на нивниот син, и неговиот поглед се изгуби во празнината.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Доктор Ауербах ги негирал претпоставките на своите колеги дека тагата на Рајнер делумно потекнува од тоа што неговите родители го добиле во поодмината возраст, и повеќе изгледаа како да му се баба и дедо отколку татко и мајка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бевме деца и бевме во времето на првата болка; нашите болки се сретнаа, и можеби затоа си станавме толку блиски, блиски како раната и мелемот, поблиски отколку што би биле две весели деца, затоа што болката најсилно врзува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неговата болка беше безимена: иако беше постојано присутна и постојано со него, тој ја беше заборавил, и неговиот поглед кој луташе некаде настрана од луѓето кои стоеја покрај него, некаде во празното, како да ја бараше таа болка, таа болка која ја бараа и неговите родители, со помош на докторите, надевајќи се дека ќе го излечат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но онаа друга помисла, дека бил отфрлено новороденче затоа што бил несакан нов живот, го здоболувала до смрт.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Еден ден пак ќе бидеме заедно,“ ми рече Рајнер на разделба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Наскоро, заради подобрувањето што го чувствуваше Рајнер, неговите родители решија да се вратат дома, на имотот близу Минхен.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Трагал по своето потекло, надевајќи се да открие дека некаква голема трагедија го одвоила од неговите родители – замислувал дека тие починале веднаш по неговото раѓање, или пак дека во некакви несреќни околности го изгубиле, а потоа никако не успеале да го најдат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Следната недела, кога возрасните влегоа во куќата на доктор Ауербах, а децата трчаа по градината, јас го замолив Рајнер да си играме со нашите сенки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Неколкупати дури и се насмеа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Меѓутоа, како и целата нивна генерација, неговите родители едноставно не забележуваа дека ветровите на промените почнаа да дуваат од исток наместо од запад и дека системот во кој тие двајцата ги проживеале оние години до кои тој стигна веќе на големо се распаѓаше.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Хандке во текстот, понатаму, вели дека бил зачнат на подот од кујната во куќата на неговите родители. Јас немам такви сознанија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
На Александар малку му беше смешно тоа што и кога има цели дваесет и осум години и кога зароботува свои пари, неговите родители, посебно татко му, се уште се грижат редовно да јади, како во времето кога беше прваче.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Работеше како ноќен чувар во една од малкуте фабрики во градот, беше бедно платен и како голем дел од неговите врсници живееше од пензијата на неговите родители.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Нешто слично на времето направија и неговите родители.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Во хаосот на мисли кои му ја наполнија главата, од тоа што ќе биде со неговите родители па до тоа дека наскоро ќе ја облече логорошката униформа на НОВ ЧОВЕК , на Александар едно му се разбистри – не по своја волја стана дел од отпорот против генералот Стојан. ***
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Сега најголемиот дел од времето го минува во градот Мексико Сити.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во првиот дел од мемоарите зборува и за односите на неговите родители, а завршува со 1955 година, односно со објавувањето на првиот расказ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Барем триесетина луѓе што Винстон лично ги познаваше, не сметајќи ги неговите родители, беа исчезнале во една или во друга прилика.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Уште повеќе, што сите причини заради кои неговите родители не ја сакаа, не можеа да бидат од пресудно значење за неговата одлука да живее со Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ако си помолчеше, ако не гледаше со таква преосетливост на работите, па и на постапките на неговите родители, немаше да дојде до сето ова.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ѝ се наметнуваше уште едно, потешко прашање: дали можеби кај неговите родители, во нивната куќа, или во нивниот град, или било каде, веќе постои негова жена? Можеби и деца?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Којзнае што сè Марија им назборувала за него и за неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На настаните што беа поврзани со доаѓањето на Марија и Хелвиг во домот на неговите родители, Марија во болницата воопшто не сакаше да се навраќа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ако се омажи, ќе се омажи за него. Не за неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Повторно почувствува дека неговата одлука за детето, за неговото раѓање, има некаква врска со неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Веројатно, и за неговите родители, тоа беше единствената причина што ја задржуваат во домот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дури и овие пари, Марија беше убедена, ги испратил без тие да разберат. Неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Синот, слушајќи го сето тоа секојдневно, беше отрпнал на тие кажувања на неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Всушност, тој како да се излади кон неа од денот кога стигна првото писмо од неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Оној ден, кога неговите родители му рекоа дека не сакаат да седат на иста маса, да јадат со неа, тој сфати колку е сè безнадежно.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Исто така, беше свесен дека меѓу неговите родители и Марија нема помирување... До крајот на животот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- „Ние со Хелвиг, а најмногу со неговите родители, се раскаравме,“ - им рече Марија приквечерина, кога беа поседнале околу Карл.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дали неговите родители некогаш ќе попуштеа, ќе изменеа нешто кон Марија?.. Во тоа не веруваше...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Како и да е, оваа вест за одењето кај неговите родители, па и останувањето кај нив, ја онерасположи.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Да се надева дека неговите родители постепено ќе ја прифатат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Марша му постави на Хелвиг услов, за да се пресели кај него, и да живеат заедно, сосем да се одделени од неговите родители. Во секој поглед.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Марија рече дека се скарала со неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, Хелвиг веднаш би сфатил колку таа не ги поднесува неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сакаше тој да сфати дека нејзината одлука да замине, не произлезе од моменталната расправија со неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не ѝ требаше да копа во минатото на неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Исто така заради, или најмногу заради неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Или, тоа го бараа од него неговите родители. Да остане дома.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, во следниот момент, кога се сретна со погледот во очите на Хелвиг, тој ни малку не беше поблаг од погледот на неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дури не можеше да ја согледа вистинската причина заради која неговите родители направија посебен влез, бидејќи Марша изглуми навреденост...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Можеби и неговите родители кон внукот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Средбата со Марија, блискоста со неа, со нејзиното семејство, со сите луѓе таму, му покажаа дека овие сфаќања на неговите родители не се оправдани.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сега синот молчеше. Ништо не одговори на тоа што неговите родители го повикаа. Дома.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Друг пат мислеше - можеби е тешко болен некој од неговите родители. Можеби и двајцата...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Вистинското лице на неговите родители... Па и неговата. ...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Конфликтот со неговите родители, ја остави да го решава сама.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Сето ова го измислиле неговите родители... Само тие..
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
А се разбира, неговите родители, родителите на Хелвиг, ја понесле длабоко во срцето омразата заради таа жртва.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Соочена со новонастанатата ситуација и сè поголемата нетрпеливост од страна на неговите родители, Марија ја насетуваше опасноста од нивното негативно влијание на Хелвиг, и на нивните меѓусебни односи.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, не очекуваше толку голем отпор од неговите родители.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Веднаш по тој разговор. Долу на спратот кај неговите родители...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Никогаш не ѝ кажал што работат неговите родители. Ниту пак за дедо му и баба му. Но, и таа не го распрашуваше.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не можеше да верува дека до таа мера и двајцата негови родители ја отфрлаат Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Што му одговорија неговите родители на тоа негово писмо?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Односот на неговите родители кон неа? Од тие двајца злобници.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Исто така ѝ стана јасно - неговите родители очекувале дека ова поврзување на нивниот син со туѓинката ќе биде обична забава.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Исто така, не еднаш си го поставуваше прашањето: Дали има право да ѝ се лути на Марија за избувнувањето пред неговите родители онаа вечер?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Марија, не само што разбра кои се неговите родители, па и неговите баба и дедо, туку продре во неговата суштина.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во тие месеци на зближување со него, не помислуваше на тоа - какво е неговото семејство, кои се неговите родители?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Амбициите на Хичкок биле да стане инженер, а бидејќи неговите родители тоа го сфатиле сериозно, го пратиле во специјалното училиште за инженеринг и навигација, каде тој стекнал практични знаења од областа на електрицитетот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Покрај постелата, седнати се неговите родители, таткото со црно офарбаните мустачиња на стол, мајка му, со расеан изглед, на самиот кревет.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Куќата ми се отвори откако ми дојде татко ми. - Кој татко, баба Цвето?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но тој дозна и друго: дека за овој весел зимски празник неговите родители се подготвени да му исполнат секаква желба.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Мајка ми направи многу убави колачиња, - вели Зоки и така го прекинува разговорот што неговите родители го започнале со гостите.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Бидејќи пред неа и зад неа нема двор, неговите родители чуваат еден петел на таванот.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Кои му се, тогаш, неговите родители и зошто досега не го побарале...?
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Можеби ја преувеличал својата болка - можеби сето било сон, како што била и неговата фантазија за овчарот, уште еден пример на самоизмама во поглед на злоделата на неговите родители, а не на она што тие навистина го направиле. 96 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
(Неговата уметност била дијалектика помеѓу сонот од детството и зрелите општествени цели.)
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Татарите го научија Бојс како да создаде сопствена топлина и присност - како да се доближи до себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сликата од Дуња ја вратија на неговите родители, кои од жал за синот ја закачија во дневната соба над телефонот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ж заспа како бебенце. Следниот ден болничарката се јави кај неговите родители.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Мене ме импресионираше величината на неговите родители.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Му направија посебно впечаток отоманизмите ајде, ајде (побрзо, побрзо) и јаваш, јаваш, (полека, полека) кои ги слушаше често во јазиците во Македонија, а ги употребуваа и неговите родители во нивниот ладино кастиљански јазик.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Овие дела претставени од издавачот како романи, не се тоа на прв поглед, а тоа што тие го раскажуваат, оваа победа што човечкиот дух е способен да ја освојува секој ден над фатализмот, покорувањето, или уште попросто речено глупоста, ве збогатува со иста восхит како од едно уметничко дело (од областа на музиката, на сликарството, вајарството, архитектурата, танцот...) бидејќи едно уметничко дело не е само победа над темнината и тежината на материјата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но читајќи ги овие три книги, јас бев обземена од восхит за описите на Луан Старова на неговите родители, на нивниот карактер, на нивното држење.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тогаш за прв пат ги запознав неговите родители. Бевме на ручек во Љуц.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Мислев да им се јавам на неговите родители, како по обичај да го фатам во лагата, но овој пат не го сторив тоа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Подоцна Стомачето ми кажа дека тоа се неговите родители.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Имав дечко со кого живеев во стан, ме запишаа на факултет кој го платија неговите родители само за да учиме заедно, така што беше на повидок да ме вработат на многу фина работа за која сонуваа повеќето битолчанки и со која плата ќе живеев убаво и ќе си го плаќав факултетот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Малку ми се чинеше без врска повторно да ги ставам неговите родители на трошок, меѓутоа сфатив дека се работи за нешто важно и затоа го прифатив предлогот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Но тој не беше научен на самостојност, неговите родители секогаш беа тука за да му ги покриваат грешките, да му ги плаќаат долговите.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Нема поголемо понижување од тоа бившиот дечко, после сѐ, да ми бара некои пари кои неговите родители ги уплатиле за да ме запишат на факултет кој не го сакав и на кој стапнав само двапати. Кога се запишував и кога се отпишував.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се договоривме тајно со мој Змејко кој понекогаш се чини од невозможното правеше возможно, дека ако јас не успеам да најдам пари, за тоа ќе ми помогнат тој и неговите родители.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се помирив со фактот дека ќе треба да бидам во друштво со неговите родители.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)