Крајната цел на живеењето е тоа живеење да се продолжи преку неговите деца кои понатаму ќе го шират неговото семе во времињата што доаѓаат.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Постои тој остров, тој копнеж по времето небиднина и сон, неуловлива ѕвезда во нас само ‘рти неговото семе но тој расцутува дури на прагот од бездната.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Отиде на оседлан коњ, Пролетни дождови врз неговото семе скриени во плодовите...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)