Сепак, како што покажа Ричард Бернштајн, Дерида прифаќа неговите учења да имаат позитивни морални импликации како што се плурализмот и почитувањето на другиот и при претставувањето на своите гледишта тој е во одреден дел мотивиран од нив.9 Деридините морални интуиции се традиционални.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Иновирањето станува вредност по себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Треба да фрлиме само површен поглед на насловите на значајните текстови на модернистите како што се Спинозината Расправа за подобрување на разумот, Локовиот Есеј за човечкиот разум, Лајбницовите Нови есеи за човечкиот разум, Берклиевите Принципи на човечкото знаење, Хјумовата Расправа за човечката природа или Кантовата Критика на чистиот ум - за да се види колку епистимолошките теми биле централни за нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
И тој повторно верува дека неговиот метод му овозможува да стори подобри нешта одошто традицијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Нагласувањето на методологијата е исто така централно за Дерида.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тоа е видливо во животот на Исус, чиј зенит беше неговото страдање на крстот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Всушност, целото негово учење би можело да се согледа како предлог на една нова методологија, деконструкцијата, дури како насока за инструкција на процедурите што можат да се користат во обидот разумот да се сврти против себеси.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Гледиштето дека неговите учења радикално прекинуваат со традицијата е едно од оние нешта што го прават Дерида во голема мера дел од неа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Вистина, тој како и тие, кога ги презентира своите гледишта не користи отворено аргументи што се однесуваат на моралните и политички сфери.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тоа ја сочинува суштината и срцевината на неговото учење.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Сите подоцнежни злосторства против Партијата, сите измами, чинови на саботажа, ереси, девијации, произлегуваа директно од неговото учење.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Затоа која уста да ја искаже сладоста на неговото учење, а кој јазик ќе може да ги каже неговите подвизи и трудови и добрината на неговиот живот.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)