негов (прид.) - човечност (имн.)

Заедно со сите негови стравувања, и тоа беше само дел од неговата човечност.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Со сразмерното учество на духовните вредности во вкупните човечки вредности, се мери големината на човекот, на неговата човечност.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ние (луѓето) одиме понатаму од формалните структури и семантичките мрежи на ВИ и го вгнездуваме нашето знаење во интеракциите со светот што нѐ опкружува. [...] Со ова, да се потсетиме на Шајлоковата страсна одбрана на неговата човечност: „Нема ли Евреинот очи?
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Настанот опишан во „Селскиот лекар“ го поставува, дрско, прашањето Што е сон, а што јаве?, во услови кога од човекот се бара една невозможна мисија и кога се тестира неговиот морал, неговата човечност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)