негов (прид.) - вечен (прил.)

Потоа животот на З се претвори во спиење меѓу корици; дремење без надеж дека некое дете, некаде, некогаш, повторно ќе погледне во неговите вечно млади румени образи.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Децата треба да ни веруваат!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ја испиеме ли без муртење и роптање, верата од неговото вечно царство ни е отворена уште навечер.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ќе дојдеше кај нас дури кога ќе пиевме чај, ќе го донесеше со себе она негово вечно извињајус, ја виноват и ќе избереше место негде скраја што не паѓа в очи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)