Неколку пати му доаѓа одзади и му го забива курот во газот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Магвампот ја става јамката околу главата на момчето и го затегнува јазолот околу неговото лево уво.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А тоа стана многу попросто отколку што очекуваше, едноставно, како што се забуца еднаш челичната острица во старата ленена кошула: прсна панцирот на мракот кај неговото лево рамо и откри отпрвин врелина и напнатост, потоа и млак бол.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Свикнат да се препушта на своите претчувства, тој цела ноќ око не заклопи: божем некој јорганџија без престан дрндаше памук покрај неговото лево уво, додека десното свесно се расправаше со реалните гласови на Блатието, со криците на чапјите и со шлапкањето на водата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
И иако ја насетувал можноста за една либерална граѓанска критика на општеството и културата која би била ослободена од превратничките и активистички идеолошки мотиви (примери на вакво Маргина 35 31 идеолошки необврзно граѓанско бунтовништво Кравар наоѓа во Крлежините литературни ликови како што се Леон Глембај и “докторот” од романот На работ од умот) Крлежа никогаш не увидел колку неговото лево идеолошко оптирање е “лишено од внатрешни причини” и во судбоносните моменти за хрватскиот народ пропуштил со својот пример “да ги засили силите на општествениот центар” и да придонесе за “легитимирањето на нашата модерна, либерално настроена граѓанска класа”, како што на крајот, не без јасна црта на болно разочарување заклучува Кравар.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)