Зад неговите цврсто стиснати очни капаци шума од прсти изгледаше како да мрда во еден вид танц, нишајќи се, исчезнувајќи еден зад друг и повторно појавувајќи се.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во неговата глава и во неговите цврсто стиснати усни имаше музика, и тој ја управуваше големата машина, громовито силната органа, басот, тенорот, сопранот, длабоко, високо, и на крајот, струната што му предизвикуваше морници така што мораше да ги затвори очите.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Што сон го мамеше, што вода плискаше во неговата цврсто зделкана машка глава?
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)