Едно неделно утро доктор Брике ни рече дека нѐ научил сѐ што самиот знае за цртањето, и нѐ советуваше да се запишеме во Уметничкото училиште, каде можеме да ги продлабочиме цртачките вештини, и да започнеме да учиме сликање.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сара тогаш имаше петнаесет, а јас четиринаесет години; таа не се ни обиде да се запише, а јас не успеав да го положам приемниот испит.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во населбата е мирно: неделно утро, магла налегнала, откај Вардариште се шири тешка смрдеа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Јас секое утро се симнував по скалите до излезот од зградата, одев до крајот на улицата, и се враќав дома.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сигурно тоа не смееше да се дозволи, о, колку ново, шарено, чудно изгледаше тоа неделно утро.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Брат ми, и покрај обврските, и натаму секое неделно утро доаѓаше да ја посети нашата мајка, а за неделен ручек одевме кај него.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)