нежен (прид.) - рака (имн.)

Ме затвораа во кафези, ме јадеа ѕверови, бегав од вештерки и кога се разбудив ја сетив топлата нежна рака на татко ми врз моето лице и неговиот загрижен глас што ме викаше по име.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- топло, од срце почна да шепоти Елена, а нејзината нежна рака веќе лежеше врз главата на кучката.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во мигот, кога ги отвораше очите, една голема нежна рака го држеше нејзиното чело.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И, со стисокот на твојата рака, ќе се обидеш да го пренесеш и да го прикажеш твојот голем „успех“, долго држејќи ја мојата нежна рака во твојата дланка, обидувајќи се да се сетиш на моето име...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Го слушам јас тој молк твој што коле, тие нежни раце твои што ме угушуваат в раце ги чувам и чинам тих некој призвук тивја в мене да ме успие на твојата снага на твоето голо тело.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Под твоите нежни раце, раченца на ужасот?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Бојан дури си го замислуваше и нејзиното замавнување со глава, како што прават многу девојчиња со долга коса, да ја отфрлат косата од лицето, ја замислуваше и нејзината ситна, нежна рака како повремено ја турка косата од очите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Толе се збуни. Го изгледа од пети до глава, но се прибра, и како на стар пријател и тој му ја стисна слабата и нежна рака.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)