Да смрдиш како неизмиен пепелник, алиштата да ти б’здат на дим, забите да ти бидат расштимувани, пола веќе паднати, па, кога ќе се насмееш „на тесно“ (за широка насмевка не станува збор), устата како клавир - ред бела дирка, ред црна шуплина.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)