Татко беше друга природа, битките со егзалтација и разочарување, остануваа невидливи, се одвиваа длабоко во него.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко добро ја познаваше природата на Камилски, кој лесно се воодушевуваше, неочекувано и не толку мотивирано стануваше безрезервен оптимист, но и лесно се разочаруваше, запаѓаше во необјаснив дефетизам.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)