Од друга страна, Хабермас јавната сфера не ја гледа агонистички како простор за конкуренција/натпревар меѓу политичката елита; Хабермас има подемократско гледање на јавноста како сфера каде што оние врз кои влијае државната политика може да придонесат за нејзино формулирање, преку „слободен и неограничен дијалог меѓу разумни поединци“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Во Арентовиот „агонистички“ модел на јавниот простор, фокусот е ставен врз моралните и политичките елити кои ја покажуваат својата големина во рамките на еден исклучително конкурентен простор.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)