И обајцата беа пленици на голем и неостварлив сон. Татко на источниот, Климент Камилски на западниот сон. И така обајцата се надополнуваа.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
- А бе, Мила – се насмеав – ама ти е некој сон! Да знаеш ти какви јас неостварливи соништа имам!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога ме испраќаше на скалите, ми довикна: - Немој да заборавиш да го адресираш писмото за Игбал, па утре ќе го испратиме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Спокојната и упорна решеност на Глигор да го употреби својот живот за постигање на идеалот што беше некогаш највисок врв на кој требаше да слета и Арсо, му се чинеше само неостварен и никогаш неостварлив сон.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)