Го удри челото од подот и остана неподвижен на местото.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Со часови понекогаш седеше речиси неподвижна на креветот, држејќи го неговото помало сестриче, едно ситно, болешливо, мошне тивко детенце од две или три години, со лице речиси мајмунско од слабост.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога испука сѐ, што имаше во магацинот од својата пушка, Претседателот остана нем и неподвижен на прозорецот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Што стана потоа? Фигаро мјаукна и се пикна под креветот, а осата остана неподвижна на своето место.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)