Дуваше во дувалото, го пушташе одвреме-навреме да поземе воздух, се наведнуваше и пак го лапнуваше босакот на дувалото и мрдаше со прстите по дупчињата од зурлата и одвреме-навреме ќе го поткренеше некој прст кога требаше гајдата да испушти долг непрекинлив писок.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)