Неуспехот ќе значеше враќање во Алжир и состојба на потполна неизвесност - а јас не сакав засекогаш да се вратам во Алжир (едновремено и поради тоа што имав впечаток дека никогаш нема да можам да “пишувам” доколку живеам “дома”, а и поради политички причини.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Непрекинато бев болен, во секој случај со прилично кревко здравје, на работ на нервен слом. 4Сѐ до запишувањето на Ecole normale? 4Да.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Од војска е отпуштен 1915 поради нервен слом и неколку години се лекува по разни санаториуми.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Макс Бекман поради стравотните впечатоци од болницата доживеа нервен слом, така што кон крајот на 1915 беше отпуштен од војска.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Поради нервен слом тој 1915 г. е отпуштен и пратен во еден санаториум во Таунас. 1916 признава: „Притисокот на војната оптоварува повеќе од што било друго...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Па, сѐ што можев да кажам е дека ако некој беше „во ред” кога не запознал, тогаш и останал таков, а ако имал некој проблем, тогаш понекогаш никој и ништо не би му помогнало.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Девојките во Калифорнија веројатно беа, во стандардна смисла, поубави од девојките во Њујорк, но мене и понатаму ми се допаѓаше начинот на кој Њујорчанките беа убави - чудни и невротични (девојките секогаш се поубави кога се на работ од нервниот слом, а нашите девојки секогаш беа тука некаде).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Беа во ред додека не те сретнаа тебе!“
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кога клинците кои ги познававме ќе добиеја нервен слом или ќе извршеа самоубиство, луѓето зборуваа: „Гледаш! Ете!
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Рака на срце, во тоа време ионака во Сан Франциско можеше да се најде што и да се посака.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Сите во Сан Франциско беа загрижени заради купот амфетамини што можеа да се најдат тоа лето во градот - посебно беа загрижени децата на цвеќето, бидејќи спидот луѓето ги okno.mk | Margina #15-16 [1995] 127 правеше агресивни, а тоа беше токму она против кое беа тие.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Беше недостапен на двата броја. Бев готова да доживеам нервен слом.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Многумина ќе доцнат, ќе падне и понекој нервен слом, некој срцев болен можеби и ќе умре.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Се среќаваме на половина пат помеѓу мојот втор нервен слом и твојот прв оргазам.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Еднакво лесно може да се сосредоточат на богати, отмени, гламурозни или некогаш гламурозни жени кои се хистерични, екстравагантни, очајни, смешни, страсни, безобразни, унижени, на праг од нервен слом или едноставно не се способни успешно да истераат некаква висококвалитетна женствена маскарада, кои не успеваат да додржат на достоинството што е потребно за да ги сфаќаат барем малку сериозно како жени.
Записов се чита како опис на дрег.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Прифаќањето на Најмила мамичке од страна на машката геј-култура ги поттикнува геј-мажите да ја заземат таа абјектна положба, при што иронично ќе си ја присвоиме, идентификувајќи се со таквата разулавена женственост, истовремено одбивајќи да ја сфатиме буквално – со што ѝ се опираме на склоноста на филмот да ги третира жените како место на некоја чудесна, страшна, демонска другост, како носители на опасна и разорна емоционална претераност која, наводно, им била само ним присушта.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Од таа причина, прикажувањата на женската абјектност не покажуваат секогаш – а и нема потреба да покажуваат – скромни жени, жени со понизок статус, осиромашени, болни, бедни и изнамачени жени.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ниту, пак, се обидуваше да имитира дрег-кралица кога ја прикажуваше Крафорд, дури ни кога таа нејзина кабуки шминка ѝ го претвори лицето во нешто како маска, ни кога вулканските ерупции на бес, самосожалување, очај и емоционална потреба по правило создаваа толку бизарен и толку недостоинствен телесен израз, што да биде неусогласена со конвенционалното женско отелотворение. Ѝ се оставило на машката геј-култура да ја усвои таа нејзина изведба и ни се оставило да си го запоседнеме за себе тој нејзин спектакуларен неуспех да го додржи сериозниот, моралистички приказ на една длабоко растроена и дисфункционална жена.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Значи, неговата родова политика може да се опише во аналогна смисла.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Спотот на СЈ, исто така, одбива сериозно да ја сфати разулавената женственост на Џоан Крафорд и слично така ужива во неуспехот на Копола да проектира трагичен, автентичен лик на гламурозна жена што е на работ на нервен слом.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Навистина малку го релаксираат додека плива и додека неговото стежнато тело лебди над плочите од дното на базенот, додека тромаво се лизга над имињата, судбините и сенките на покојниците, обидувајќи се да не гледа во нивните симболи, во знаците неизбришливо издлабени врз стариот мермер на дното, што како за инает, водата ги мие, ги увеличува како под лупа, ги прави појасни и поблиски, скоро тутнувајќи му ги пред стегнатите очи и чело на покајаниот делегат на Комесаријатот за еврејски прашања, кој пливајќи се обидува да ја намали напнатоста што ја чувствува низ целото тело и да го одложи надоаѓањето на нервниот слом.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Колку што ми е познато, единственото испитување во психијатријата што направило споредување меѓу таканаречените нелекувани луѓе во некоја простојна околина и луѓето лекувани во клинички контекст, покажа дека опоравувањето на психијатриски нелекуваните личности е подобро од оние кои се правилно лекувани во психијатриски контекст.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Последната училишна година тој доживеа „нервен слом”, и отсуствуваше од работа три месеци.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Пред средствата за смирување, електрошоковите и лоботомиите, третината од сите оние што доживеале нервен слом и со дијагностицирана психоза биле примени во болница, покажуваше тенденција потполно да се среди и да излезат за три месеци, и тоа без било каков третман, којшто денес по правило се дава веднаш по приемот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Почнуваше да се тресе, необјасниво. Ништо такво не му се имаше случено претходно.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)