Мислев тоа се несреќни луѓе, болни, неизлечиви.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Секако ќе ми помогнат, особено за романот што го пишувам (Несреќни луѓе, пракоренот на Црно семе).
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Самотијата е мачна и тешка, осамените луѓе се несреќни луѓе.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Тој рекол дека лично е заинтересиран на тие несреќни луѓе да им се даде не само формална помош, туку и срце.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Но честопати некои постигнуваат среќа правејќи ги несреќни луѓето околу себе.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
„Да, вие се обидовте, но тоа е само тоа. Тоа е само обид на злобни и несреќни луѓе.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)