Уметниците - најтипичен пример за тоа е Кристијан Болтански (Christian Boltanski) - плашејќи се за своето место во книгите на историјата, се откажаа од долги години некохерентна работа и забава, компромитирачка во смисла на среќа и бесполезност, за да се преселат во земјата со катедрали од шпер-плочи, каде што се ставаат цени и се тргува на големо со моралот на сожалувањето и со доблестите на Меморијата, оној голем нејасен блок што може да се исече според вашите потреби - денес Меморијата се обликува онака како што порано се обликувал каменот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)