Сепак еднаш, само еднаш, мислев до неодамна, ја сретнав во една долга декемвриска ноќ, нема и глува за мене, без сјај во очите ако не ибез очи под некаков нејасен превез пред кој и студениот ветар се смируваше за она што било.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)