Вечерта Томо беше задолжен за скарата, Рада за палачинките, а Јана за питата. Онаа истата по теркот на нејзината баба.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Та тој не можеше поразот на своите дедовци да го престори во победа, ниту пак можеше да ја замрази мајка си оти нејзините баби некогаш им биле дадени на истите тие дедовци, за овие да ги заборават своите искасапени деца и жени.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Патем навративме до гробовите на нејзините баби Менка и Божа, и дедовците Марко и Петре за да им оставиме по китка свежо цвеќе.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)