Пред нејзиното гнездо стоеше тој - човекот од нејзините бестелесни фантазии.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Метонимија На Иванка Со години и години и откако го сосекоа до корен стеблото во дворот секое утро тука долетуваше птица и застануваше во воздухот кружејќи точно на местото каде што во круната на некогашното стебло беше свиено нејзиното гнездо.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Ах, таа волшебна птица на радоста која на животот му се свети - живеејќи го!
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Секогаш го поддржуваше, дури и кога не ги споделуваше ризиците на неговите патувања, на бегањето во критичните моменти, за да се врати во нејзиното гнездо на чекањето, во гнездото на заедничкото семејство.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)