Тука недвојбено се работи за импликација на Hegel-овиот панлогизам и врз естетското подрачје и тоа во смисла дека за уметноста е суштествен правиот преод низ духот, што значи дека мора сетилниот елемент во уметноста да биде продуховен.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Меѓутоа оваа разлика меѓу сетилата-теоретичари и да ги наречеме „валканите” сетила на непосредното уживање, значајно нè насочува кон темелната стратегија на традиционалната естетска теорија и нејзините класификации.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)