За тоа време, некаде далеку, надвор од собата, надвор од приказнава, надвор од светот, се смешкаше Слободата, задоволна што уште еднаш се покажа точна нејзината констатација: „не сум препорачлива за сонување“.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
„Неколкуте пријатни чекори на оваа плоча не можат да го поправат впечатокот од грдите игри на животот“ беше последната нејзина констатација пред да се вратиме кај Раде. Грдите игри на животот!.. (нејзини зборови)..
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)