Најпосле навалицата ги протуркува низ вратата, раката на мајка ѝ го пушта нејзиното раче оти треба да се отклони малце и ене ја купува еден заграб свеќи и успева да се добере до нив.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Сепак, нејзините рачиња како тапанарски стапчиња зафукаа по снагата на Вангела и она тупа туп тупа туп тупа туп го надгласуваше само нејзиниот писклив глас Абре магаре непрокопсано, нели синоќа легна од оваа страна?
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)