нејзин (прид.) - сознание (имн.)

Како инаку би останале чесни?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За да ја сфатиме треба да го имаме предвид нејзиното сознание дека со смртта треба да се однесуваме како и со животот: да не се избрзува со решенијата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И каде би биле без нејзината свесна свест, без нејзиното сознание за толку многу од начинот на кој си ги живееме животите, а кој им е својствен на конкретни општествени форми?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Само отстапувањето од зададеното може да создаде култура и да го даде растојанието и оттргнатото промислување кои се нужни за културна дејност. ‌Во извесна смисла, хомосексуалноста е култура. ‌И ете зошто му требаме на општеството. ‌Каде би биле без пронигбите, без безобразлукот, без нетрогнатата критичка интелигенција што ја дава геј-поткултурата?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
„Застранувањето“ на Зонтаг е токму основата за култура, тогаш – нејзин изворник и нејзина дефиниција.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сексуалната различност и дисидентност веројатно може да биде појдовната точка за покатегорично, посвесно, попрагматично застранување од природата и од сѐ што во општествениот свет важи за природно. ‌„Секогаш кога говорот или движењето или однесувањето или предметите покажуваат извесно застранување од најдиректниот, најполезниот, најмрзеливиот начин на изразување или суштествување во светот“, напишала Сузан Зонтаг пред речиси педесет години, „можеме да сметаме дека имаат ‘стил’“.473 Без стил или облик, нема такво нешто како култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Од друга страна, не ми беше доволно јасно колку моите одговори им помагаа на истражителите да ја отворат Ема, да ја охрабрат или да ја заплашат, за да ги исцрпат нејзините сеќавања и нејзините сознанија за делото во кое учествувавме двајцата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но, и пред нејзините сознанија, младиот Мајстор се чувствуваше сосема овоземски.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)