Госпоѓицата Милевска, инаку, нé замоли да го објавиме нејзиниот текст нарачан а потоа одбиен од списанието „Големето стакло”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Нејзините текстови не се на твојот и на мојот јазик.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Многу јасен ми беше: мајка ми сфатила дека згрешила со мојот прстен, што не го ставила веднаш и ми ја уништила радоста на подарувањето, па ѝ било многу криво и жал, и седнала, го напишала сето тоа. Од збор до збор, цела вистина.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се викаше „Прстен” и, за чудо едно, воопшто не ми беше здодевен и неразбирлив како другите нејзини текстови.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Имам почнато, ама слабо ги разбирам и не можам да ги прочитам докрај.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Јас никогаш немам прочитано ниту еден нејзин текст.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Само што го прочитав насловот на нејзиниот текст се онерасположив: Гласеше: „Ступидарии за една употреба“, па, иако не разбирав што тоа точно значи, почувстував дека не „ми мириса“ на добро.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
По три дена, кога излезе бројот на весникот во кој беше објавен нејзиниот текст за филмот што го гледавме, најпрво ја отворив триесет и втората страница каде што ги печатат текстовите за театарски претстави, телевизиски и радио емисии и за филм, што некои ги нарекуваат критики, а други - рецензии.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Природно, валканите и егзотични болести, како и суровите обичаи и одвратните навики, играа главна улога во нејзините текстови.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ме дочека на врата со свилено кимоно со длабок изрез и со пар аждери со испреплетени опаши.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Речиси секој втор ден таа ме викаше од работа и со глас кој одвај сокриваше радост, детално ми зборуваше за некоја нова и страшна болест штотуку откриена.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)