ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

86. За нив човештвото има поголемо значење од Бугарија и затоа повеќе ги интересираат нив Швајцарија, Соединетите Американски Држави и нивната историја, отколку Бугарија со нејзините национални интереси.

Тие ја знаат нивната историја и историјата на соседните народи и земји.

Дали Македонците во нивната историја пројавувале некаква општа работа политичка и духовна?

Ова наследство, уверуваше Татко, ќе стане дури и интегрален дел на културниот идентитет на балканските народи, но со повлекување на Османлиите од Балканот и со здобивање со национална независност на некогашните милети и со нивното свртување кон Европа, ќе биде загрозено исламското културно наследство.

Можеби си во право, ќе додадеше Татко, нагласувајќи дека еден од мотивите за запознавање со исламската/османската/ориенталната компонента (во тоа ја вклучуваше и нивната мисија) можеби е токму тоа што таа не е мртва, скаменета, врзана само за османското и поосманското раздобје во нивната историја, туку таа е и понатаму жива, динамична, дури и продуктивна.

„Лонецот за претопување“ подразбираше дека Црнците треба да ја остават нивната историја зад себе и да станат дел од поголемото општество. Секако, тоа не се случи.

Но човеков нема ништо со овие „јаничари“ чиј татко пишува за нивната историја, но синот- наратор до крајот си останува на своето („А што се однесува до мене, јас одненадеж ја почувствував потребата во оваа проклета балканска крчма да одам докрај во разговорот, небаре најден во ринг во кој се разменуваат идеи како смртоносни удари.“).

Скадар има личности со кои Албанците во нивната историја можат да се гордеат. Такви беа Васо Паша Шкор­дани, Ѓерѓ Никола Миѓени, Луиѓ Гуракуќи, Ѓерѓ Фишта и многу други.

По нападот, дури и оние групации кои најчесто се противеа на Рузвелтовата надворешиа политика, сфатија дека е дојден крајот на бескрајните дебати.

Разрешување и крај на тие расправии стави јапонскиот напад на Перл Харбор на 7 декември 1941 година, кој само за еден ден ги обедини Американците и тоа посилно од што и да е во дотогашната нивна историја.

Зошто не можеме разбирливо и систематски да опишеме што е тоа што тој предмет значи за нас, сосе точните влогови во нашата реакција на него?

Зошто не можеме да ги распознаеме вредностите за кои се работи кога нешто ни се допаѓа и не ни се допаѓа и кои изгледа играат толку пресудна улога кога се дефинира кои сме?

За разлика од припадниците на малцинските групи определени според расна и етничка припадност или според вероисповед, геј- мажите не можат да сметаат на тоа дека семејствата во кои се родиле ќе ги научат за нивната историја и култура.

Во некои случаи можеби би била доволна некоја контекстуална студија на стиловите на дизајните и на нивната историја за да се расчисти мистеријата на нашите инстинктивни реакции кон поединечни предмети така што ќе се укаже на културните традиции на кои алудираат тие предмети, на родословието на претставувањата од кои потекнуваат и на мрежата од асоцијации на кои се надоврзуваат за да ги создадат своите значења и за да се здобијат со конкретните општествени значења што ги изразуваат.

Во други случаи, односите меѓу стилот, вкусот, класата, родот, сексуалноста и идентитетот остануваат збунувачки недофатни, барем со оглед на сегашната палета од расположливи инструменти за критичка, општествена и семиотска анализа.

Нашата историја е наша историја... Нашата историја е нивна, нивната историја би била наша...

Особено беше убедлив кога велеше дека и народите треба да се служат со тишината во значајни периоди од нивната историја.

XXIV И мојот татко е таму Со маслиново стебло од илјада години Кое ниту е од Исток, ниту е од Запад Тој можеби се одмора од освојувачите Махмуд Дарвиш И земјата се пренесува, како јазикот.

Нејзиното тело некогаш е полно, некогаш тенко како срп, со неа управува таа енергетска аура на која има влијание нивната историја, нивната промена и сите појави создадени од движењето на таа суштина – зборуваше старецот. – И човекот има своја богата историја.