На нивната маса имаше една шаховска табла, со поставени фигури, но без започната игра.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој ги поздрави двајцата со весело „ здраво, здраво“ и седна на нивната маса, испуштајќи интензивна смрдеа на пот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не беше свесна дека тој е тука сè додека тој не застана до нивната маса.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Штом Трајче дојде на нивната маса, уште не седнат, го праша Марка: „Дојден си да ме честиш или јас да платам?“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
На Александар срцето почна да му бие посилно и малку се уплаши, а Бојана, очигледно навикната на вакви работи, пријде кон нивната маса, со широка насмевка од која блескаа белите заби се поздрави со сите и некоја минута куртоазно разговараше со нив.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Подоцна на нивната маса им испрати неколку две литарски шишиња "Афро – кола", се разбира на нејзина сметка.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
На една од паузите појдов на нивната маса да се напијам нешто (може ракија?) па тогаш ги продаваа ливчињата со броеви зад кои имаше секакви награди, ама главната премија беше три метра штоф за костум.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ти седнуваш на туѓа како натрапник, макар и на половина стол, зашто друго друштво освен неа немаш во бифето, но залудни се твоите очекувања да добиеш одговор во вид на намек од повик барем кога се подиспразнува нивната маса.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ако се изземе келнерот кој го заменуваше и шанкушот, а кога немаше работа приседнуваше на нивната маса како четврти, тие беа тројца: најверојатно возачот и неговите помошници на шлеперот надвор.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
- Овие на масана ми се сомнителни, - му дошепнав на Ж ивка, откако вторит помошник се врати на нивната маса со свршена работа, па дури и кимна со главата кога седна.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ти ја поздравуваш, и со насмевка и со рака, ти отпоздравува и таа, но не те поканува на нејзината или нивната маса.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Фотевци и Богевци ги чекаше нивната маса на крајот од ресторанот, каде што отворената тераса се спушташе право до езеро, на хотелската плажа.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)