Им ги одзедовме имотите, дуќаните, немаат ништо, освен злобниот дух, па разбирливо, нивни пријатели станаа козите...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Еден голем орден со брилијанти на владиката Натанаил и еден брилијантен прстен на Герџиковата мајка им биле дигнати и дадени на нивниот пријател Јордан Бошков, емигрант од Велес, за да ги продаде.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Бев на гости кај едни наши работници во Париз, а кај нив беше и една нивна пријателка од Париз.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Вие како да станавте нивни пријател, одамнешен познајник.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Кажете ми, пилиња не пораснати , зошто завивте гнездо на престарена гранка?“ им се обрати при првата посета нивниот пријател, архитектот Божинов.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
На станицата беше преполно патници и нивни пријатели, што ги испраќаа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Со средната сестра, зетот и некои други нивни пријатели, се најдов таму, некаде околу полноќ.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Многумина геј- мажи, а и низа нивни пријатели и непријатели, одамна насетиле дека она по што геј- мажите се разликуваат од останатиот свет е нешто што далеку ги надминува сексуалните склоности и практики.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)