нивен (прид.) - свадба (имн.)

Ја сакаше нејзината насмевка додека го послужуваше нешта што - кога ќе се погодев со нив, ќе спомнев онака отстрана - почнала самата да ги готви и кои тој искрено ги фалеше зашто тие за него имаа двојна сласт.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Нашиот Пурим” Алегра ја нарекуваше нивната свадба што ја очекуваше со нежната женска душа, но и со сѐ порастрепереното тело со кое таа сѐ повеќе копнееше по него со една чиста и исполнета љубов што извираше длабоко од неа.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа е дојдена со мајка ѝ, една самохрана жена од Казанлак, којашто почина веднаш по нивната свадба и за чиешто потекло не успеа да дознае ништо подетално и покрај неколкуте обиди што дискретно ги спроведуваше преку своите колеги од министерството.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И тогаш таа се сети на намуртеното лице на Даниел кога таа и Даниел застанаа таму да наполнат бензин, еден ден пред нивната свадба и кога таа ги претстави еден на друг.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Младите чиновници се поднасмевнуваа и се подбиваа со него, сѐ додека не се исцрпеше канцеларискиот хумор, тука пред него раскажуваа различни приказни што ги измислиле за него: за неговата газдарица, седумдесетгодишна старица, раскажуваа дека таа го тепала него, се распрашуваа кога ќе биде нивната свадба, му истураа врз глава хартичиња, велејќи дека тоа e снег.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)